Ahmet Güvener- 25 Şubat 2015 Bir süredir hakemlik ile ilgili hiçbir şey yazmamaya karar vermiştim.

Çünkü 75 milyonluk Türkiye’de futbol seyreden herkes bir hakem hocası. Bunun bir bilgi, deneyim ve uzmanlık işi olduğunu kimse bilmiyor. Milyonlarca uzmanın olduğu bir yerde bir başka uzmana gerek yok. Ama hafta sonu gelişen bir olay bu yazıyı yazmama neden oldu.

Önce bir anekdot ile başlayayım. Yıllar önce MHK başkanı iken, bir gün Anadolu’nun ücra köşesinden bir hakem o zaman çalıştığım şirkete geldi. Hakemlerin başkanlarını federasyon dışında ziyaretleri pek olağan değildir. Bu arkadaşın derdi o sene onu üst klasman kadrosuna almamamızdı. Uzun uzun bana bu klasmana çok çıkmak istediğini, bunun için her fedakârlığı yapmaya hazır olduğunu söyledi. Sonra da “Başkanım şu anda karım İzmir’de kanser ameliyatı oluyor, benim için hakemlik o kadar önemli ki, onu bırakıp sizi ziyarete geldim” dedi.  Bu arkadaşı pek de nazik olmayan bir dille odamdan çıkarıp “Oğlum hakemliği bıraktığında yanında ben olmayacağım, ailen olacak. Hemen karının yanına git” dedim.

Bu cumartesi sabah saat 4’de İlker Meral kardeşimin annesi vefat etmiş. Başı sağ olsun. Annesini 7 sene önce kaybetmiş biri olarak bunun nasıl bir duygu olduğunu bilirim. Hala zaman zaman anneciğim aklıma geldi mi, gözlerim yaşarır, aynen şu satırları yazarken ki gibi. İlker aynı gün saat 14.00’de Samsunspor -Kayseri maçını yönetti.

İlk sözüm İlker Meral’e. İlker kardeşim senin o maçta ne işin var? Üstelik MHK sana istersen maça başka bir hakem atayabileceklerini söylemişler. Git ilk vasıta ile babacığının ve ailenin yanına. “Annem 1 aydır yoğun bakımda idi kendimi hazırlamıştım. Maçı da onu onurlandırmak için yönettim” gibi bir şeyler söylemişsin. İnsan yaptığı hatayı örtmek için binlerce neden üretebilir. Yahu bu seni karnında 9 ay taşımış mübarek bir kadın. O öldüğünde sen nasıl bir duyguyla ailenin yanına gitmezsin de maçı yönetirsin, ben anlamıyorum. Babanın, ailenin sana ihtiyacı yok mu?

İkinci sözüm sevgili Yusuf Namoğlu’na. Yahu desenize seni bu maçtan alıyoruz, TFF’nin bütün imkânlarını kullanarak seni en kısa zamanda ailenin yanına yolluyoruz. Sevgili Yusuf bilmiyor musun ki hakemlerin büyük bir çoğunluğu inisiyatif kendilerine bırakıldığında çıkar o maçı yönetirler. Üstelik farklı bir neden ile de olsa Bülent Yıldırım olayı yaşanmışken.

ÇÜNKÜ Türkiye’de hakemler iki neden ile hakemlik yaparlar: İnsan yönetmek hazzı ve sosyal sınıf atlamak için. Kendilerine sorarsan bu iki nedeni asla söylemezler. Ülkemiz insanı için en önemli haslet olan doğruları söyleyememe çerçevesinde hakemlik yapmak isteğini “ulvi” nedenlere bağlarlar. Üstelik insan yönetmek hazzı nedeni çok az hakemimiz için geçerlidir. FGM direktörü olduğumda ihdas ettiğimiz HİF hakemliğinde yaş sınırını yukarı çekmiştik. Yaş haddinden hakemliği bırakan eski “ünlü” hakemlerin alt yaş kategorilerinde maç yöneteceklerini ummuştum. Bir tane bile başvuran olmadı. Temel neden “yönetme hazzı” olsa birkaç hakemin başvuruda bulunması gerekirdi. Psikoterapilerde terapistlerin yapmaya çalıştıkları en önemli şey, terapiye gelene gerçek duygularını ifade ettirebilmektir. Doğruları söylemedikçe ve kendinize dürüst olmadıkça terapiden fazla yarar görmezsiniz.  Türk hakemleri kendi kendilerine neden hakemlik yaptıklarını itiraf etmedikleri sürece daha çok İlker Meral ve Bülent Yıldırım olayları yaşarız. Ve de Türk hakemliği asla arada bir Babacan’lar, Çakır’lar yetiştirse de evrensel hakemlikteki yerini alamaz.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş