Arman ÖZDEMİR- 1 Eylül 2022 Peter COVENEY ve Roger HIGHFIELD, “Der Pfeil der Zeit in der Selbstorganisation des Lebens” adlı kitaplarının daha girişinde zaman kavramının edebiyatçılar ve filozoflar için etkileyiciliğinden bahsederken, fen bilimleri açısından zaman kavramının bir nevi “unutulmuş” boyut olduğunu ifade ederler[1].

Kitabın “zamanın oku” kavramını ismine taşımasının sebebinin gereksiz olmadığını, göz kırpmanın dahi geriye alınamayacağını aklımızda tuttuğumuzda, mekan kavramının aksine zamanın akışının tek yöne doğru olduğunu görebiliriz. Kişinin mekanda sağa ya da sola doğru hareket etmesi kendi iktidarındayken, zamanın akışı sürekli tek yöne doğrudur. O nedenle bireylerin yaşamından soyutlayacak olursak zaman lehe yahut aleyhe akmaz sadece “geçer”.

Tabii ki bilim kurgusal olarak insanların topraktan kalktığı gençleştiği ve çocuklaştığı ve ana rahmine geri dönmesi gibi “Benjamin Button” hikayelerini veya Elalı Zenon’un “ok paradoksu”nu atlarsak, zaman sürekli ileri doğru akacaktır.

Peki eller Mersin’e giderken, tersine yüzenler sadece mekanda mı hareket ediyorlar, bu yoksa atlanması gereken zaman boşlukları mıdır? Bu noktada rezerv lige geliyoruz. Kulüpler Birliği denilen yapının açıklamasına bakalım önce;

"Kulüpler Birliği Vakfı olarak, Süper Lig takımlarımızdaki genç oyuncuların rekabetçi bir ortamda zorluk derecesi yüksek maçlar oynayarak, hem tecrübe kazanmaları hem de kendilerini geliştirmeleri amacıyla B Takım uygulaması talebimizi bundan önceki Türkiye Futbol Federasyonu Yönetim Kurulu ile çeşitli kereler paylaşmıştık. Yeni seçilen Türkiye Futbol Federasyonu başkan ve yönetimi kulüplerimizden gelen bu talebe kayıtsız kalmamış ve uzun bir süredir beklediğimiz Rezerv Lig organizasyonunu yoğun bir çalışma sonucu hayata geçirmiştir. Ancak bugün gelinen noktada, finansal olarak hayatını sürdürmekte dahi zorluk çeken bir çok Süper Lig kulübümüz, Rezerv Lig takımlarının müsabakalarını oynayacakları saha bile bulamamaları, buna ek olarak lojistik ve operasyonel daha bir çok problem nedeniyle, Kulüpler Birliği Vakfı yönetiminden Rezerv Lig organizasyonunun iptal edilmesi için Türkiye Futbol Federasyonu'na başvuruda bulunulmasını talep etmiştir. Tüm bu gelişmeler ışığında sezon başında hayata geçirilmesini talep ettiğimiz Rezerv Lig uygulamasının bu sezon için durdurulması ve önümüzdeki sezonlar için durumun daha sonra tekrar istişare edilmesine dair başvurumuz Türkiye Futbol Federasyonu'na iletilmiştir. Anlayışla karşılanacağı dileklerimizle konuyu kamuoyuna arz ederiz”.

Yeni spor yasası diyeceğim düzenlemenin daha genel gerekçe kısmında isimleri verilmeden dört büyük kulübün borçlarından bahsedilmektedir. Kulüpler birliği isimli vakıf daha yeni haberdar olmuş olacak ki süslü lojistik ve operasyon kelimelerini kullanınca olayı mistize ettiğini düşünmüş.

Kısacası, çocukları oynatacağımız saha, oraya götürecek aracımız yok. Onun yerine kulüplerimiz daha da borca batıyor dememiş. Yukarıda ki açıklama Riklin’in şu hikayesini getirdi nedense aklıma;  

Çantalı adam girdiği berber dükkanının hınca hınç dolu olduğunu görünce şikayette bulunmak için koşarak Şehir Şurasına gider. Girince, belediye işleriyle daha doğrusu berberlerle hangi memurun ilgilendiğini sorar ve danışmada bulunanlar ilgili memurun birazdan geleceğini, oturup beklemesini söylerler. İki saat bekleyen çantalı adamın yanına tekrar gelen danışma görevlisi o konuya bakanların toplantıda olduğunu ve kendisinin yarın tekrar gelmesini ancak o zaman görüşebileceğini söyler. Bizim çantalı üç gün boyunca Şehir Şurasına gider gelir ama her gidişinde memurlar ya hamamdadır ya toplantıda ya teftişte ya da aranılan memurun dişi ağrımaktadır. Dördüncü gün Şehir Şurasının binasında sesini yükselten çantalı adam, sonuçta memurların haber vermesinin ardından Şura başkanının karşısına çıkar ve berber dükkanındaki düzensizlikten başlayarak Şehir Şurasında gördüğü kırtasiyeciliğe kadar her şeyi anlatır ve belediye işleri bakan memurun adını sorar. Şura başkanı bir süre düşündükten sonra ismi hatırlayamadığını söyleyerek yardımcısı ile sekreterini çağırır.

Yardımcısı işin Penkin’e verildiğini söyleyince, sekreter başkan yardımcısına Penkin’in öldüğünü hatta cenazeye birlikte gittiklerini hatırlatır. Bunun üzerine yardımcı tekrar Kuroçkin diyecekken sekreter Kuroçkin’in tayin edildiğini Kirpiçeva diyince de onun kreş işlerine atandığını söyler. Bunun üzerine geçen yılların toplantı tutanaklarını incelemeye karar verirler. Tutanaklar ise karmaşıktır. İşin Semeçkin’e verildiği yazan tutanağı takip eden tarihli tutanakta Semeçkinden alındığı Kopten’e verildiği yazmakta ama bir sonraki tutanakta ise Kopten’in hastalıktan dolayı ayrıldığı yerine Belikov’un getirildiği fakat onun da daha sonra kooperatif işlerine atandığı yazmaktadır.

Aniden sekreter buldum diye bağırır ve atanan kişinin İglitsin olduğunu söyler. Çantalı adam kısık bir biçimde kim? diye sorar. Porfiri Kiriliç diye cevap verir sekreter. İşte eli çantalı adam o zaman göreve atanan kişinin kendisi olduğunu anlar ve görevin kendisinde olduğunu mahcup biçimde kabul eder. Şura başkanı da kendisiyle tanışmaktan onur duyduklarını ve belediye işleriyle berberi istediği gibi yönetebileceğini söyler.

Bataklık yoğunluğu mililitrede 2 gram, insan ise mililitrede 1 gram yoğunlukta olduğundan yaygın komik inanışın aksine kişilerin bataklıkta boğulması fizik kuralları gereği mümkün değildir.

Sezon başından beri mental olarak fiziki olarak kendisini rezerv lige hazırlamış olan gençlerin içinde bulunduğu bataklık ise ne yazık ki bel hizasını geçecek duruma ulaşmıştır. Çantalı adamlar ise hala sorumlu aramaktadır. Bırakın zamanın oku ileri aksın. Gerekirse Brezilya’da sadece Sao Paulo takımları arasında oynanan Paulista kupası gibi bir statü getirilerek rekabet artırılabilir. Kocaman koltuklarda oturan büyük adamlar ellerinde çanta ülke futbolunun içine düştüğü durumun sorumlusunu arıyor...{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş