Banu K.Yelkovan- 23 Mart 2012   Yıl 2012 oldu, dünya değişti, “Buradan geçemezsiniz, yassah!” anlayışı değişmedi. “Geçemezsiniz” diyen güvenlik görevlilerinin taviz vermez tutumundan daha içeri girmeden Başbakan’ın teşrif edeceğinden eminiz.

 Benzer derecede istikrarlı olduğumuz diğer konu da Türk insanının yolu bilmese bile tarif etme geleneği. 36. UEFA Kongresi’ne tam turunu kendi atmış al yanaklı spor basını olarak teşrif ediyoruz.
Ortam sıcak. Hatta fazla sıcak. Resmiyet buraya kadarmış. Ceketlere veda. Basın, salonun en arkasındaki iki masada konuşlanmış durumda. Ara sıra yapılan ve kongrenin kaç dakika içinde başlayacağını bildiren ve bir robot tarafından yapıldığından şüphelendiğimiz anonslar zaten loş ortama ‘Uzay Yolu’ havası katıyor.
Delegeler, anonsların 10 dakika kaldı, 5 dakika kaldı, 1 dakika kaldı geri sayımına uygun olarak disiplin içinde yerlerini alıyor. Sonraki anons Başbakan Tayyip Erdoğan’ın 10 dakikalık bir gecikmesi olduğu yönünde. Planlı programlı günün ilk gerilimi de o anda yaşanıyor zaten. Başbakanlık kameramanı, kameralara ayrılan bölüme girmemek konusunda ısrarlı. Tripodunu koridorun ortasına koyunca UEFA Basın Sorumluları devreye giriyor ama sonunda kazanan ‘resmi’ kameraman oluyor. Türkiye 1-UEFA 0. 

Ve Başbakan gelir...
Tayyip Erdoğan yanında Spor Bakanı Suat Kılıç, Federasyon Başkanı Yıldırım Demirören ve uzaktan bakınca kim oldukları çok da ayırt edilemeyen takım elbiseli bir sürü insan eşliğinde salona giriyor.
Michel Platini, kongreyi resmen açıyor ve ilk sözü Demirören’e veriyor. Yanımdaki kadın basın mensubu “Bu kim?” diye soruyor. “Kimi tanımadı” diye hayretle bakıyorum. Sürpriz yok! Platini’nin kim olduğunu bilmiyormuş.
Federasyon Başkanı, Türkçe konuşmasında futbolun bu ülke için ne kadar önemli olduğundan bahsederek yaptığımız ve yapacağımız turnuvalardan ve tesislerden bahsediyor. Şike topuna hiç girmeden yerini Sepp Blatter’e bırakıyor. Blatter’in konuşmasını daha önce kimseye göstermediği telaffuz sorunlarından belli: Recep yerine ‘Resep’, Koç Müzesi yerine ‘Kok’ Müzesi diyor ve Başbakan’a teşrifi, Koç Müzesi’ne önceki akşamki yemek için teşekkürlerini iletiyor. Konuşmasına salondaki kadınları ve UEFA Yönetim Kurulu’ndaki tek kadın üye Karen Espelund’u selamlayarak devam ediyor. Dünya futbolunun bir numaralı yöneticisinin kadınları yönetimlerde daha çok görmek istediklerini söylediğini muhtemelen başka hiçbir yerde okuyamayacağınız için, ben yazayım dedim. Kayıtlara geçsin.
Blatter, 300 milyonluk futbol ailesini kontrol etmenin zorluklarından bahsederken bizim bu ‘süreçte’ alışkın olduğumuz saha içi-saha dışı benzetmesini yapıyor: “Sahada oynanan futbolu kontrol etmek kolay” diyor. “Bir kere limitler var, saha çizgileri oyunu sınırlıyor. Hakem var. En önemlisi 90 dakika süre var. Sonunda maç bitiyor. Zaman zaman tribünlerde olaylar yaşansa da ‘bu futbolu’ kontrol etmek kolay. Ama saha dışındaki oyunda hakem yok, sınır yok, süre kısıtlaması yok.”
UEFA ve INTERPOL’le, uluslararası ve ulusal polisle birlikte çalışıyorlarmış. Yasadışı bahis olayını bitireceklermiş.

Platini neyin mesajını aldı?
Platini ise buralara değil, 2020 meselesine gönderme yaparak “Mesajı aldım” diye başlıyor ve “Bu benim 5. kongrem, 5. açılış konuşmam. Sizi gördüğüme her seferinde gayet sevinsem de söyleyecek yeni şeyler bulmakta biraz zorlanıyorum ama siz kendi federasyonlarınızdan alışkınsınızdır” diyerek başlıyor. Kim ne derse desin kendini çok da ciddiye almayan, sempatik adam vesselam.
Konuşmanın sonlarında “Bazı takımların futbolcularından çok avukatlarını tanıyoruz. Bazı yöneticiler kendi çıkarları için işler yapıyorlar. Bazı ülkelerde futbolcular zorla ve tehditle kontratlarını feshetmek zorunda kalıyorlar. Oyuncuları korumak için daha çok çalışmalıyız. Onlar olmadan futbol olmaz. Bazı ülkelerde kulüpler sahip olduklarından daha çok para harcıyorlar. Bazıları futbolcuların parasını ödemiyor. Futbolun içinde hiçbir zaman olmadığı kadar çok para varken, hiçbir zaman olmadığı kadar çok borç nasıl olabilir? Bu nasıl bir paradoks? Biz paralel evrende yaşamıyoruz. Etrafımızda olan bitenden gerekli dersi çıkarmalı ve buna göre tavır almalıyız” diyor.
Kıssadan hisse: Şikeden olmasa da UEFA Finansal Fair-Play’den yakacaklar bizi. Oturumun geri kalanı UEFA’nın kendi iç meseleleriyle ve ağırlıklı olarak finansal meselelerle ve mili takımlarla ilgili olarak devam ediyor. O konular da ilginç ama gelirler-giderler dengesi filan bizi çok da ilgilendirmiyor.

‘Babamla maç halindeydim’
Başbakan daha ilk cümlelerinden kendisinden önce konuşan iki kişiden çok daha iyi bir hatip olduğunu ortaya koyuyor. Resmi konuşmaların olmazsa olmazı ‘Şu kadar tesis, bu kadar turnuva yaptık, yapacağız’ kısmından sonra bu oyuna tutkumuzdan bahsediyor. Spor seferberliği başlattıklarını, sporun dilinin barış dili olduğunu anlatıyor. ‘Barış’ kelimesi konuşmasında en çok geçen kelimelerden biri. Çocukluğunda seyrettiği maçlardan, Pele’yi seyretmek için duran savaşlardan, Didi, Kempes ve Maradona’dan bahsediyor. Müller’in kendisine “Futbolcu olamazsın, kendine başka iş bul” diyen teknik direktörden, dünyanın en iyi futbolcularından biri olarak aldığı intikamı; Michel Platini’nin kendisine sağlığı yerinde olmadığı için futbolu bırakmasını öğütleyen Metz doktoruna inat nasıl büyük bir yıldız olduğunu anlatıyor. St Etienne formasıyla Metz’i 9-2 nasıl yendiğini anlatıyor.
“Aynı dönemlerde ben de babamla maç halindeydim” diyor sonra. Babasından gizli gizli, kramponları, maç skorlarının olduğu gazeteleri saklayarak, tam 15 sene amatör futbol oynadığı döneme ait anıları gerçekten samimi. Çoğu delege ve Platini de yüzünde gülümsemeyle dinliyor sözlerini. 

‘Kişilerle kurumları ayıralım’
Sonra salondaki çoğu Türk basın mensubunun asıl beklediği konuya geliyor: Futbol endüstrisinin futbolun önüne geçmemesi gerektiğini, sporun şiddetle, hileyle, şikeyle anılmaması gerektiğini söylüyor ve sporda şiddet yasası çıkaran hükümetin başbakanı olduğu vurgusuyla hukuktaki temel prensip olan suçların şahsiliği ilkesinden bahsediyor. ‘Gerçek kişi–tüzelkişi’ ayrımı yapılmazsa, gerçek kişinin işlediği suç nedeniyle tüzelkişi ceza alırsa bu cezanın sadece o kuruma değil, milyonlarca insana ya da koca bir şehre verilecek bir ceza olacağını söylüyor. “Suçu kim işlediyse ona ceza verilmeli, hatta gereken en büyük cezayı almalı” diyor. 2020’de İstanbul’da buluşmak üzere noktalıyor.{jcomments on}

http://www.radikal.com.tr/Radikal.aspx?aType=RadikalYazar&ArticleID=1082689&Yazar=BANU-K.-YELKOVAN&CategoryID=103

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş