2012 Londra Olimpiyatları 'tarihi film gibi', geçmişi anlatan, barış ve kardeşlik kavramlarını vurgulayan bir açılış gösterisi ile başladı.

 İngiliz İmparatorluğu çoktan rahmetli oldu da, İngiltere hala geçmişe sarılıyor ve geçmişle övünüyor. Ama belli değil! Olimpiyat kardeşlik ve barış mı yoksa öldüresiye rekabet ve savaş mı?
Olimpiyat aslında siyasete bulaşmış bir zengin sporu aktivitesidir. Sonuçta nüfusu kalabalık, ekonomisi güçlü, kişi başına geliri yüksek, kısacası zengin ve sanayileşmiş ülkeler madalyaları toplarlar, yani savaşı kazanırlar.
Tabii bir de soğuk savaş döneminden kalma karşıtlar var, onlar da devlet destekli spor ile siyasi veya ideolojik prim yapmaya çalışırlar. Aşağıdaki tabloya bir bakın bu düşünce doğru mu değil mi siz kendiniz karar verin.
Olimpiyatlara katılım aslında demokratiktir, küçük bir ülkeden Usain Bolt gibi doğuştan yetenekli biri hepsini geçebilir diye düşünülebilir. Ama olimpiyatlar aslında gerçekten statükoyu temsil eder. Ve gerçek dünyada ne tür ayırım var ise hepsi sporda da geçerlidir. Barış ve savaş iç içedir.
Şöyle bir geçmişe gidelim ve hatırlayalım. 1968 yılında ABD'deki azınlıklar renk, ırk, din, dil, cinsiyet farkı gibi ayrımlara karşı isyan etmişlerdi. 1968 Meksika Olimpiyatları da ABD'deki değişim ve ayırımcılığa karşı isyan arzusunun ABD'den uluslararası ortama  sıçradığı sahne oldu. İki siyahi Amerikan atlet, Tommie Smith ve John Carlos 200 metre finalinde birinci ve üçüncü olmuşlar ve madalya törenini ayrımcılığı protesto gösterisi için kullanmaya karar vermişlerdi. Siyah çorap, siyah atkı, siyah eşofman giymişlerdi, Aslında her ikisi de siyah eldiven giyip kollarını yumrukları sıkılmış vaziyette havaya eldivenli kaldırarak siyah-beyaz ayırımı konusunu vurgulayacaklardı, ama sadece bir çift siyah eldiven ile stada geldiklerinden, kürsüde boyunlarını kasten eğip boşluğa bakarken, eldivenli tek kollarını havaya kaldırıp yumruklarını sıkarak protestolarını yapmışlardı. Aslında ikinci gelen ve hayatının en iyi derecesini yapmış olan Avustralyalı beyaz atlet Peter Norman da onlara destek vermek için protestoya katılmıştı.
Tabii bu 'Black Power' protestonun faturası ağır oldu. Smith ve Carlos derhal oyunlardan atıldılar ve hayat boyu olimpiyatlardan men edildiler. Olimpiyat komitesi Peter Norman'ı da cezalandırdı. Avustralya, dört yıl sonra da gene ülkenin en iyi derecesini yapmış olmasına rağmen, onu Münih Olimpiyatları'na gidecek takıma almadı. Norman 2006 yılında ölene kadar, üç protestocu çok yakın arkadaş olarak yaşadılar.
1972 Münih Olimpiyatları'nda 11 İsrailli atletin öldürülmesine rağmen olimpiyata devam kararı veren Avery Brundege de tutuculuk ve statükoculuğun ağababası idi. Olimpiyat ideali sadece kişilerin performanslarını artırması demek değildir. Olimpiyat ideali savaş yerine, barış ve kardeşliği ön plana çıkarmalıdır. Zaten Brundage'ın 1936 Berlin Olimpiyatları'nda Uluslararası Komite Başkanı iken de 'Nazi' Hitler tayfasına büyük destek verdiği de biliniyor.
Ama daha dün İngiltere'de milli futbolcu Terry, ırkçı söylemleri bir kenara itilerek İngiliz Federasyonu tarafından Milli takımda oynaması için beraat ettirilmişti. Bizde de Emre Belözoğlu ırkçı davranışına rağmen benzer şekilde cezasız bırakılmıştı.   
Bugün kendisi de Avrupa'da ırkçılık protestoları ile ve sahaya atılan muzlarla karşı karşıya kalan Kamerun Milli takım futbolcusu Samuel Eto'o ülkesine gittiği zaman ne görür? Gariban Kamerun'da 240 etnik grup, 240 dil ve bir o kadar da kültür, gelenek ve hayat tarzı farklılığı ve on adet de farklı bölge var iken, insanlar oturup düşünmüşler ve tüm farklı unsurların ülkenin milli takımında temsil edilmesine karar vererek, 2014 Dünya Kupası maçları için her farklı gruptan temsilci kotası koyarak ayrımcılığı ortadan kaldırma kararı almış ve teknik adama da bu ilke çerçevesinde takım seçme yetkisini vermişler. Takım 'hemşoculukla' değil, en iyi oyucuları seçmek ve kimseyi ayırmamak ilkesi ile seçilmiş.
Kamerun becerebiliyor ama Batı bunu neden beceremiyor?
Irkçılık ve ayırımcılık da şikeden beter, sahaya 'alenen yansıyor'!

Ülke  Bugüne kadarki 
  toplam madalya
ABD 2302
Sovyetler Birliği  1122
İngiltere    725.5
Almanya    658.5
Fransa    633
Çin    385