Karadenizspor- 24 Mart 2021  Yazarlarımızdan Tuğrul AKŞAR'ın, kulüplerin bankalar birliği aracılığıyla bazı özel bankaların oluşturduğu konsorsiyum aracılığıyla borçların yapılandırılmasına ilişkin söyleşini sizinle paylaşıyoruz.

1)Bu anlaşma kulüplere ne sağlayacak?

Bu anlaşma ile finansal yükümlülüklerini yerine getiremeyen kulüplere finansal soluklanma olanağı yaratıldı. Ancak yapısal problemler bulunduğu için şu anda kulüplerin borçlarının yeniden yapılandırılması, sorunun iki yıl daha ötelenmesi anlamına geliyor. Zira, bundan önceki borç yapılandırmada da aynı konuları gündeme getirmiş ve bu kulüplerin faiz kaynaklı borçlarının daha da artacağını ifade etmiştim,  aynen de öyle oldu. Kulüplerin finansal yükümlülükleri daha da arttı. Kulüplerin mali yapılarında çözüm bekleyen önemli sorunlar var. özkaynak açıkları gelirlerinin bir buçuk katına, birikimli zararlarıysa iki katına ulaşmış durumda. Faaliyetlerinden kar elde edemedikleri için sürekli borçlanmak durumunda kalan, sürekli bütçe açığı veren, gelirleri pandemik etkiyle birlikte % 35 daha gerileyen kulüplerin finansal dengeleri yitmiş durumda. Sağlıklı ve dengeli bir mali yapıya sahip olmayan kulüplerde, tekrar finansal dengeyi sağlamak mümkün değildir.  Bu anlaşma ile finansal borçlar daha da artacak. Artan faiz yükü nedeniyle borçlar döndürülemez, günü gelen taksit ve ana para ödemeleri yapılamaz noktaya gelecektir. Kaldı ki, 2+7 yıl kulüpler için finansal anlamda makul bir süre değildir. Çünkü kulüplerin 2 yılın sonunda ödeyecekleri yaklaşık faiz yükü 3 ile 3.5 Milyar TL arasında olacaktır. Bu dört kulübün 2019 sonu toplam gelirleri yaklaşık 2 milyar TL civarındaydı. Diğer faaliyet giderlerini de eklediğinizde, bu dört kulübün toplam gelirleri faaliyet ve finansman giderlerini karşılayabilecek yetenekte değildir. Doğal olarak şunu şimdiden söyleyebilirim ki: 2 yılın sonunda bu kulüpler bu yapılandırmadan gelen 2 yıl anapara ödemesiz dönemin faiz yükünü bile ödeyemeyeceklerdir. 

2)Kulüp yönetimleri en fazla 3 yıl için seçiliyor ancak anlaşma 9 yıllık. Bir anlamda yapılan bu kontratlar kulüplerin geleceğini ipotek etmek değil midir?

Kesinlikle doğru.   Ancak, zaten şimdiden dört kulübün tüm mal varlık ve gelirleri üzerinde zaten ipotek, temlik gibi takyidatlar bulunuyor. Kulüplerin ileride doğacak gelirleri üzerine şimdi temlik konulacak. Bu durumda gelecek gelirlerin % 50'lik kısmı, kulübe, diğer yarısı da kulübün faaliyetlerine gidecek deniliyor. Bu koşullar altında kulüplerin ileride nakit ihtiyaçları daha da artacakmış gibi görünüyor. 

3) Galatasaray Divan Kurulu’nda Serol Acarkan, ‘yapılan anlaşma kulüpler için Sevr Anlaşması gibidir’ dedi. Bunu nasıl yorumlarsınız?

  Kulübün   zaten finansal yapısı çok sıkıntılı ve sıkışık. Doğal olarak bu kısır döngüden kurtulmanın yolu olarak "denize düşen, yılana sarılır" örneğindeki gibi, başka alternatifi kalmadığını düşünüyor. sadece Galatasaray için değil diğer üç kulüp için de bu çözüm sadece günü kurtarır. Sorunu iki yıl öteler. Ondan sonra daha büyük sorunlara maruz kalacaklardır. Bugün yaratılan ortamda kulüplere başka bir çıkış yolu bırakılmadı maalesef. Çünkü, taraftar her sene şampiyonluk istiyor. Başkan yine aynı şekilde. yani, kaynağı ve maliyeti ne olursa olsun, mutlaka bu kulüpler kaynak bulabilmek derdindeler. oysa, daha uzun vadeli planlamalar ile alt yapı bazlı örnek başarılı modellerle bugünü feda edip yarınlar kurtarılabilir. ancak bu anlayışa kimsenin ne zamanı ne  de tahammülü bulunuyor!

4)Kulüplerin aşarı taviz verdiği konuşuluyor. Peki bankalar için risk yok mu? (Çünkü kulüplerin tüm mal varlıkları dernekler üzerine)

  Kulüpler taviz ve teminat vermek durumundalar. Çünkü başka hal ve karda finansal olanak yaratmak mümkün görünmemektedir. Finansal anlamda kredibiliteleri erozyona uğramış, ticari ve ekonomik anlamda gelirleri erimiş, finansal yükümlülüklerini yerine getiremeyen bu kulüplerin yapabilecekleri bu anlamda başka bir şey yok. yani, sıcak para arayışı içinde olan bir mali yapının yangınını ancak bu şekilde söndürmeye çalışıyorlar. ama bu müdahale ile yangın sönmüyor, sönmüş gibi görünüyor. Kulüplerin kısa vadede finansal olanaklarını ve ekonomik olarak gelirlerini artırma olanağı olmadığı için her türlü tavizi vermek durumundalar. Olayın finansör yönüne bakıldığında ise, bu mali yapıları kredilendirmek normal koşullarda çok mümkün olamaz. Çünkü, krediyi geri ödeyebilecek bir mali yapı ve bu mali yapıyı ayakta tutacak bir nakit akışı bulunmuyor. Kredinin geri ödemesini sağlayacak temel unsur kulübün nakit akışıdır. oysa, bugünkü koşullarda kulüplerin nakit akışları ciddi bozulmuş durumda. kendi faaliyet giderlerini yani oyuncusunun maaş ve ücretini bile ödemekte zorlanan kulüplerin özkaynakları negatife dönmüş, çalışma sermayeleri erimiş, dönemsel olarak bile karlılık yaratamayan, geçmiş yıllardan gelen birikimli zararların altında ezilmiş bir mali yapıdan bahsediyoruz. Bu koşullar altında bir mali yapının kredilendirilmesi teknik olarak çok uygun değil. Çünkü bu dört mali yapı da teknik anlamda TTL 376.ya göre teknik iflas durumundalar. ama spor sektöründe olmaları nedeniyle bu madde ne yazık ki çalıştırılmamakta, kredilendirilmemekte de bir sakınca görülmemektedir. 

Özetle, Kulüpler Bu Mali Yapılarla UEFA’dan Vize Alamaz! başlıklı yazımda da (http://www.futbolekonomi.com/index.php/haberler-makaleler/ekonomi/35-tugrulaksar/4874-bu-mali-yap-uefadan-vize-alamaz.html) analiz ettiğim ve Finansal Futbol isimli kitabımda da net olarak ortaya koyduğum üzere bu kulüpler TTK 376mad.kapsamında "Teknik İflas"a sürüklenmişlerdir. 

5)Kulüpler harcamalar için, konsorsiyumdan (Transfer harcamaları gibi) izin alacak mı?

  Açıklamaya göre almak zorundalar. zaten Takım harcama Limitleriyle konrol edileceği belirtiliyor.   

6)Bu anlama sonrasında gelir akışı, bankalardan kulüplere mi, yoksa kulüplerden bankalara doğru mu olacak?

  Açıklamaya göre, bankalardan kulüplere olacak görünüyor. 

7)Bazı kişiler, bu anlaşma sonrasında kulüplerin en geç 5 yıl içinde yabancı sermayeye satılacağını öne sürüyor. Bu konuyla ilgili neler söylemek istersiniz?

Bu bizim için çok geçerli değil. Sermaye aktifi ve pasifiyle yönetebileceği, denetleyebileceği ve mülkiyetine geçirebileceği bir yapıyı satın alır, bu yapıya sermaye koyar. Oysa, bu kulüplerin BİST'te işlem gören şirketlerinin hisseleri alınıp satılabilir. Böyle bir alım-satım olsa bile, bu şirketlerin altın hisseleri ise Kulüpte. Kulüpler ise dernek statüsünde örgütlü oldukları için, kimse Borsada işlem gören bir şirkete bu bağlamda bir yatırım yapmak istemez. Bunun adı sadece hisse alımı olur. Ancak aktifi ve pasifiyle borsaya kote olan bir yapı örneğin Başakşehir spor için bu geçerli olabilir ama FB, BJK, GS ve Ts için geçerli olamaz. İngiliz modelinde olduğu gibi bir örgütlenme olursa, ancak o zaman bu kulüplere  yabancı sermaye gelir. Bu bağlamda asıl altın hissesi dernekte bulunan bir Sportif AŞ'ye, yabancı bir kimse sermaye koymaz. Yani, dört kulübün yasal örgütlenme yöntemi buna izin vermemektedir. Diğer taraftan dernek genel kurulu bir karar alır da, altın hisseleri de BİST'te işlem göre Sportif AŞ:'lere devir ederlerse, o zaman bu yapıya yabancı sermaye gelir. Ancak, bunu da hiç bir yönetici ya da yönetim de yapmak istemez. {jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş