Erdal batmaz- 7 Ekim 2010

Hollanda ve Belçika birlikte aday oldukları 2018 Dünya kupasının adaylık dosyasını geçtiğimiz aylarda efsanevi eski futbolcu Ruud Gullit ve yanındaki Johan Cruyff ile birlikte FIFA merkezine de bisikletle giderek verdiler.

Gullit; “ev sahipliği hakkı kazanmaları halinde, kupa tarihinin en çevreci şampiyonasını düzenleme sözü verirken taraftarlara 2 milyon bedava bisiklet dağıtacaklarını” açıkladı. Fark yaratarak geleceğe ilişkin bir spor organizasyonunun alınmasında bugünün dünyasında bundan daha güzel bir yaklaşım olmaz bence. Çevreci, insan dostu, taraftarı kucaklayan ve bütünleştiren, yani sporun olmazsa olmazı olan taraftarı içine alan bir adaylık anlayışı! Peki, biz ne yaptık son Avrupa Şampiyonası adaylığında? Tamam, Platini oturduğu koltuğun sorumluluğunu unutarak, tipik bir Fransız gibi davranarak, AB ülkelerinin Türkiye’ye miyop bakması dolayısı ile bir oyla kaybettik. Bir fark yaratacak tavrımız oldu mu? Dünyaca tanınmış sporcu ve sanatçılarımızla beş bin yıllık medeniyetler beşiği Anadolu’ya ilişkin, kardeşlik planlarımıza ilişkin bir yaklaşım veya planımız var mıydı? Yoktu! Bu işi bir küresel ekonomik rekabet mücadelesi olarak görüp, başta sponsorlarımız olmak üzere ülkemizde önemli yatırımları olan uluslararası şirketleri devreye soktuk mu? Hayır! Sonuçta yine ahlar vahlar arasında suçu başkasında ve Şenez Erzik de buluk. Yani kendimizi kandırdık!

 Geleceğe dönük, ülkemizin spor vizyonunun belirlenmesinde bir numaralı sorumlu olan Spor Bakanı ne diyor;”Biz 2020 de hem Olimpiyatlara hem de Avrupa şampiyonasına aday olamayız!” Niye? Gücümüz yetmez! Brezilya hem 2014 Dünya Futbol şampiyonasını hem de 2016 Olimpiyatları ev sahipliğini almış, İngiltere 2012 Olimpiyatlarının ev sahibi ve 2018 Dünya Futbol şampiyonasının en büyük adaylarından biri.

 “Buna ne diyeceğiz?” diye Sayın Bakan’a soran var mı? Yok!

Hoş sorsak ne olacak ki? Dünyada “olimpiyat yasası “ olmakla övünüp olimpiyat adaylıklarına bu kadar uzak ve ilgisiz bir olimpiyat komitesi olabilir mi? Kimse fikrini bile sormuyor, aday olabilir miyiz diye bu komiteye! Gençlik ve spor Genel Müdürlüğünün, Federasyon başkanlarının, Olimpiyat komitesinin, yani Türk sporunu yönetenlerin hiç bu kadar başarısız olduğu bir dönem olmamıştır. Ülkemizin büyük spor organizasyonlarını alma yolunda ilk defa bir spor bakanı bu kadar güvensiz olmuştur.

Uluslararası hiçbir organizasyonda ekonomik ve siyasi büyüklüğümüze uygun bir yerimiz yok! Bundan Basketbol Federasyonunu ve onun başkanını ayırmak gerekir, bugüne kadar ülkemizde düzenlenen en büyük spor organizasyonunu, Dünya Basketbol Şampiyonasını getirmeleri her türlü övgüye değerdir. Dünyada bugün her zamankinden daha çok spor üzerinden yürütülen bir ekonomi ve tanıtım kavgası var.

Milyarlarca dolarlık yatırım bir yana, sırf bu şampiyonaların, oyunların binlerce saati aşan naklen yayın süreleri dahi o ülke için bulunamayacak bir tanıtım ve pazarlama fırsatıdır. Bunun sadece sporu yönetenler seviyesinden sahip çıkılması yetmez!  Sayın Başbakan mutlak surette bir “açılımı” da Spor için yapmalıdır. Spor denen şeyin her sezon görmekten bıktığımız, kim şampiyon olacak, hakemler, federasyonlar ve basın’dan ibaret polemiklerden oluşmuş kötü bir film olmadığını anlamalıyız! Bu yüzyılın en büyük endüstriyel alanının spor olduğunu, bu alan vasıtası ile diğer ekonomik dinamiklerin de harekete geçirildiğini umarım görür ve geleceğe bakarız, ama gerçek anlamda!{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş