Recep Cengiz- 9 Eylül 2018  Her milli takım maçı sonrası Lucesku’nun konuşmalarını  televizyondan izlediğim, gazetelerden okuduğum zaman çoğunlukla şu cümleler çıkıyor ağzımdan:

Allah Allah, aynı maçı izlemedim mi?”, “Bunun maçla ne alakası var?”, “Bu da nereden çıktı şimdi?”, “Futbolun  realitesi mi değişti?”, “Bu, Türkiye’de futboldan kimse anlamıyor zannediyor”, “Lucescu resmen dalga geçiyor!”

Aşağıdaki sözleri duyunca nasıl çıkmasın ki?

- “Milli takıma üç oyuncu alacağım bir Türk kulübü söyleyin...” sormuştum söyleyemediniz.

- “2002'de Dünya üçüncü olan ekipte 8 oyuncu Galatasaray'da olduğunu hatırlatmama gerek yok herhalde...”

- "Türk futbolunun politikasını ben yapmıyorum”, 

- "EURO 2020, 2022 Dünya Kupası ve hatta EURO 2024'ü hesaba katarak 3 aşamalı bir dönüşüm süreci planladık",

- "Mecburen Gençlere Yönelmek Zorunda Kaldık"

- "Gelecek için ısrarla bu ekibin üzerinde duracağım. Çok fazla da oyuncu yok zaten. Bizim hedefimiz Avrupa Şampiyonası'nın elemelerini kazanabilecek bir ekip yaratabilmek"

- "Kolay değil bu. Rusya ekibi 90'ar dakika oynamış, 6 hafta lig geçirmiş ekibin oyuncuları. Bizim için Serdar, Çağlar, Okay sezonun ilk maçını yaptılar"

- “Bakarsanız bizim oyuncular kendi kulüplerinde oynamıyor. 2-3-4 günde rekabet edebilecek seviyeye getirebilecek oyuncu grubunu hazırlamak kolay değil”

- “Kazanmak veya kaybetmenin büyük bir sorun değil”

Hani bazı filimlerde dünyayı uzaylılar istila eder, dünyalılar da kurtuluş mücadelesi verirler ya; işte bizim futbolumuzunmalasef yöneticileri sayesinde uzaylı yabancılar değil, yabancı teknik direktör istila etmiş, üstelik bu istilacıyı biz “devrim yapıyoruz”, “biz bitti demeden, bitmez”, “Özlenen milli takım yolda”, "Yeni Türkiye, yeni sistem, futbolda yeni dönem", “Takımı gençleştik deyip 7-8 oyuncu monte ettik…” diyerek, biz buyur etmişiz, kurtulmayı falan da istediğimiz yok gözüküyor!

İşin en acı yanı da Lucescu demeçlerinde;

- Ölçüsüz ve birbiriyle çelişkili konuşuyor.

- Türk insanını  yanıltma ve aldatmayı inandırıcı ve ikna edici sözlerle yapmaya çalışıyor. 

- Akıllı olmakla kurnaz olmayı birbirine karıştırıyor.

- Oynanan futbolu “anlatmaktan” çok “uyutmak ve oyalamak” için çaba sarf ediyor.

- Yaş ve mesleki deneyiminin gerektirdiği olgunluğu gösterip, başarısızlıktan kendini sorumlu tutmuyor. 

- Futbol adına konuştuğu şeylerin yarısı yanlış ve o yarının hangisi olduğunu bilmiyor.Bilmediği bir başka şey konuştukları futbolun realitesi değil öngörüsü, bunlar başarının önkoşulu değil, olasılıklarından sadece biridir.

​Futbolun realitesi ile antrenör tercihlerini birbirinden ayıramıyor. Milli takımı üç, dört takımdan karma yaparak kurmak bir ideal değil, tercihtir.

Bu görüntüsü ileLucescu’nun 30 yıl öncesinden kalma gereksiz bilgileri sırtına yük olmuş, Türk futbolunu bu zahmetten kurtarması için zihnini temizlemesi, kendini güncellemesi gerekiyor.  

Sonuç olarak, Lucescu demeçleri; bir futbol müsabakasının en önemli anında oyunun kaderini değiştirebilecek bir penaltı atışını kaçıran futbolcunun, ayağını tutarak ve/veya kramponunu kontrol ederek, seyirciye sıra dışı bir nedenle düzgün ve etkili bir vuruş yapamadığının mesajını vermeye çalışmasına benziyor.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş