Recep Cengiz- 25 Ağustos 2019 Kırıkkale’de boşandığı eşin tarafından on yaşındaki çocuğunun gözleri önünde öldürülen Emine Bulut'un umutsuz da olsa son sözleri 'Ölmek İstemiyorum' Oldu. Katile olay yerinden uzaklaşmak için bindiği taksinin şoförü kanları sorunca “Hayvan öldürdüm” diyor.

 Trabzon’da bahçesine girdiği gerekçesiyle komşusunun eşeğini keserle yaralıyor.

İstanbul Fatih’te trafikte, otomobilini motosikletli gencin üzerine süren şüpheli karşılaştıkları motosikletlinin yanındaki genci silahla vurarak öldürüyor.

Kediyi pitbull cinsi köpeğin önüne atarak parçalanmasına neden oldukları iddiasıyla gözaltına alınıp, Adliyeye sevk edilen 14, 13 ve 11 yaşlarındaki çocuklardan birisi basın mensuplarına, yönelik "Ben seni vursam bile üzülmem, Kediye mi üzüleceğim…" diyor.

Kaz Dağları'nda yürütülen altın madeni çalışmalarında 195 bin ağaç kesiliyor…

Toplumsal yapı ile ilişkili bu vakalar öyle hafife alınacak gibi değildir. Bu vakaların oluş biçimi; ülkemizde her geçen gün sayısı artan aldatıcı, düşüncesiz, mutsuz, huysuz, saygısız ve sorumsuz insan örneklerini gösteriyor.

Bu olaylar “Milli” olarak yetiştirdiğimiz insanlarımızın karakter, kişilik ve kimlik açısından edindikleri rol ve pozisyonun tam bir özeti gibidir. Gelinen noktada evlenmekten, hayvan beslemekten, trafiğe çıkmaktan korkar, doğayı sevmekten utanır olduk.

Sobasına odunu atmadan önce “Böcek varsa düşsün yanmasın” kovanın kenarına vuran kadınlardan; çalamadığı ineği bıçaklayan, yeni doğmuş kedinin gözlerini maket bıçağı ile oyan, köpek yavrusunun ayaklarını kesen bir nesil yarattık.

Boşandıktan sonra saldırgan davranarak, eski eşinin yaşamını kontrol edebileceğini düşünenler,

Binlerce ağaç, bitki ve diğer canlıların yaşam hakkını kendi tekeline alanlar,

İnsanların doğal ortamda yaşam zevkini yok edenler,

Saldırgan davranışların toplum üzerindeki etkisini düşünmeyenler,

Ne yaparsa yapsın iyi halden ‘paçayı kurtaracağına’ inananlar,

Sevimsiz bir görüntü verdiğinden haberi olmayanlar,

Yanındakilere sürekli “şimdi bir şeyler olacak” duygusu yaşatanlar,

Yeterlilik ve kabul duygusundan yoksunlar…

Öğretmenlerin öğrencilere bir şey öğretemez hale geldiği, saldırganlık dürtülerine teslim olmuş ahlaki anlayışı yetersiz, toplumsal sorumluluk ve kuralları uyma yeteneği/bilinci gelişmemiş, her istediğini yapacak kadar bencil ve şımarık insanlar, Yaşar Kemal’in “Bu ülkede dört şey olmayacaksın; kadın, çocuk, ağaç, sokak hayvanı” tespitini doğruluyor.

Sorumsuzluğu zafer, boşanmayı utanç verici olarak algılayan, bu zavallı insanlar sırf boşandıkları için onaylanmak ve desteklenmek istiyor.

Boşandıktan sonra nasıl davranmaları gerektiğini bilmeyen, yapıklarının canilik olduğu akıllarına getirme zahmetine katlanmayan bu insanlar, toplumsal yaşamda ne arıyor? Kaybettiklerini mi yoksa sahip olamadıklarını mı?

          Sabahattin Ali’nin dediği gibi “insan dünyaya sadece yemek, içmek ve koynuna birini alıp yatmak için gelmiş olamazdı! Daha büyük ve insanca bir sebep lazım.

Ölenin ve öldürenin kimliğinde maalesef aynı şey yazıyor: İnsan!{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş