Recep Cengiz-14 Nisan 2022 Kulüplerinin finansal çöküşü ile takımlarının başarısızlığı arasında herhangi bir neden-sonuç ilişki kuramayan kulüp yöneticilerinin hakem eleştirileri bitmiyor. Ancak, hakemlerin ‘neden’ eleştirildikleri eleştirenlerin ‘neden’ eleştirdikleri anlaşılmıyor.

 Şiddet ne biçimde olursa olsun kadınların hayatına korku ve güvensizliği sokmakta, temel hak ve özgürlüklerini kullanmalarını engelliyor. Kadın-erkek ilişkisinde sevgi-nefrete, yokluk-çaresizliğe, kıskançlık-güvensizliğe dönüştüğünden şiddet kesin çözüm yöntemi oluyor. Kadın cinayetleri hız kesmiyor. Cinayetler, öyle bir hal aldı ki, erkeğin ‘neden’ öldürdüğü kadının ‘neden’ öldüğü anlaşılmıyor.

Teknik direktörler hep yol ayrımında, kulüplerin sürekli bir transfer hareketliliği var. Birçok teknik direktörün ‘neden’ gönderildiği, birçok futbolcunun ‘neden’ transfer edildiği anlaşılmıyor.

Sağlık çalışanlarına şiddet bitmiyor. İnsanların ‘neden’ saldırgan olduğu sağlık çalışanlarının ‘neden’ şiddete maruz kaldıkları anlaşılmıyor.

Bazı futbolcular oyunun fair play dengesini bozan mızıkçılıkla sürekli hakemlere itiraz ediyor, hakemler uyarı (sarı) kartını kullanmadan sürekli futbolcuları uyarıyor. Kuralları akıllı bir biçimde yerinde ve zamanında esnetmeyi bilen hakem ile kendisinin yanlış karar vermeye yönlendirilmesine izin veren veya bir takıma imtiyazda bulunan hakem arasında çok büyük bir fark vardır. Bu nedenle, hakemlerin ‘neden’ uyardığı, futbolcuların ‘neden’ uyarıldığı anlaşılmıyor. 

Trafikte yol verme kavgası eksik olmuyor. Sürücülerden birinin ‘neden’ dayak attığı diğerinin ‘neden’ dayak yediği anlaşılmıyor. 

Genç futbolcular gereğinden fazla abartılarak övülüyor. Övenlerin ‘neyi’ övdüğü genç futbolcunun ‘neden’ övüldüğü anlaşılmıyor.

Mizah yeteneği zayıf olan bazı öğrencilerin, Tik Tok’ta çok izlenmek ve para kazanmak için sisteme yenik düşen öğretmenlerine karşı ilginçlik ve komiklik yarışında olmaları hız kesmiyor. Ağlanacak halimize gülmeyi marifet sanıyoruz. 

Eğitimde özgürlük ve sınırlamaların ölçüsünü belirlemek çok önemlidir. Orta öğretimde ‘derslerin anlamsız olduğuna inanan eğitimin umurunda olmadığı insanlara ders anlatılıyor’ görüntüsü var. Bu durumda öğretmenin ‘ne anlattığı’, öğrencilerin ‘ne anladığı’ en önemlisi kazanımlardan iradenin disiplin, mizahın ‘zekâ” ürünü olduğu anlaşılmıyor.

“İnsan zayıflıkları olan bir varlıktır ama zayıflığa mahkûm bir varlık değildir” Rousseau.

Eğitimde temel ilkelerden birisi, “Öğretmenin ne anlattığı değil, öğrencinin ne anladığı önemlidir” biçimindedir. Bilgi amaç değil, üreticilik ve yaratıcılıkta bir araçtır; eğitimin gerçek görevi, insanı güçlendirmek, yaşam savaşında doğayı yenebilir ve çevresini değiştirebilir hale getirmektir. 

Sonuç olarak, toplumsal yaşam hiçbir mantığı olmaksızın, tesadüfen meydana gelen olaylar dizisi değildir. Toplumlar yalnız dış etkenlerin etkisiyle değil insanın iradesiyle ve yaratıcı gücüyle değişir. Bu anlamda, eğitimde üretilen bilginin, toplum sorunlarına çözüm üretmesi gerekiyor.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş