Recep Cengiz- 29 Nisan 2022 Futbol insanlarının aile dışındaki duygusal yaşamlarının en fazla etkilendiği yerdir soyunma odası…

 Maçtan saatler önce malzemecinin önceden gelerek hazırlık yaptığı, futbolcuların ter, nem ve ilaç kokularının arasında heyecanla beklediği, son taktiklerin verildiği yerdir soyunma odası…

Soyunma odasında klasik motivasyon konuşması “Avaz avaz bağırmak”, “Söz verip, söz almak”, “Yemin edip, ant içmek” ve “gaz vermek” olmazsa olmazlardandır.

Soyunma odasında maç öncesi “Kırgınlık”, “Kızgınlık” vb. olumsuz duygular ve “Hayır”, “Fakat” veya “Ama” vb. sözlere yer yoktur. Mutluluk maskesi takmış herkesin esnek davranış biçimleriyle ağızlarından çıkan her söz “Adamak”, “Fedakârlık”, “Mücadele” ve “Bağlılığı” işaret eder. Böylece yapay bir duygusallık oluşturulur.

Kahramanlar dua ve temennilerle savaşa çıkıyormuş gibi sahaya gönderilir.

Maçta ilk devre istenen bir sonuçla bitmiş ise her şey yolundadır.

Maçın içindeki olaylar konuşulmaz, hakem hataları görmezden gelinir. Olaylar hep pozitif yorumlanır. Örneğin takım çok kötü futbol oynamış olsa da tebrik edilir.Hatalı gol yiyen kaleci ye “bir şey olmaz!”, kırmızı kart gören futbolcuya “Boş ver!” veya gol kaçıran futbolcuya “talihsizlik!” sözleri sıkça duyulur. Bu, yapay olmayan bir samimiyetle sorunların halının altına süpürülmesidir.

Devre arasında hala bir umut ve bir şans vardır.

Anahtar kelime “Haydi aslanım!”dır.

Maç istenmeyen bir sonuçla bitmiş ise takım yoldan çıkmıştır.

Maç öncesi yaşananlar büyük ölçüde önemsizdir. Herkesin “eşref saatinde olduğu” bütünüyle farklı bir hikâye yaşanır. Artık dil değişmiş, etik kurallar, verilen söz ve yeminler devre dışı kalmıştır. Mazeretler yeterli ve inandırıcı değildir. Geri dönüşümü olmayan bir skor ve arzu etmedikleri bir sonuç yüzünden sorumlu tutulan futbolculara büyük bir ders verilmelidir. Bu anlamda ilk hedef ya gol yiyen ya gol kaçıran futbolcudur.

Sorulan ilk soru “Neden yenildiniz?” sorusudur.

Asla “nasıl yenildik?” diye sorulmaz.

Soruya, sorumluluğu üstelenen biri olarak teknik direktör veya takım kaptanı cevap verse de yetmez.

Çünkü daha çok kurban aranır…

Teknik direktör; takımın başarısız olmasını, kendi yükü olarak sırtlanır, istifa sinyali verir.   “Sorumluluk almak” başka ne anlama gelir ki?

Soyunma odası artık düzenin bozulduğu, maç öncesi gizlenen tüm olumsuzlukların katmerli olarak açığa çıkarıldığı, emir ve itaat ilişkisinin başladığı, öfke patlamalarının yaşandığı, kötü performans gösterdiği düşünülen futbolcuların kişilik ve karakterlerinin tartışıldığı, maç öncesi kahramanların hain ilan edildiği, küfür ve tehditlerin hava da uçuştuğu, cezaların kesildiği ve birçok futbolcunun kendini “aptal hissettiği” yerdir.

İnsanların birbirine tahammüllerinin kalmadığı, acımasız eleştirilerin yapıldığı soyunma odasında, diğerlerini susturmak için biraz bağırmak yeterlidir. Boyun eğme dürtüsünün etkisinde, oynadıkları futboldan çok sonucuna katlanmak zorunda olan futbolcular yıkanmak için değil, adeta günahlarından arınmak için duş alırlar.

Yapılacak bir şey yoktur ve bir sonraki maç için ‘şans’ istenir/verilir.

Maç deplasmanda ise yapılacak en iyi şey içe kapanmak yani uyur gibi yapmaktır.

Yemek yenmez, sohbet edilmez, uzun sözün kısası yol bitmez…{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş