Yrd.Doç.Dr. Recep CENGİZ- 28 Şubat 2018 Günümüzün sınır tanımayan futbol sevgisinde; etik olmayan ancak futbolda kabul gören, kulüp yönetimince, parasını istediği için (sivri faaliyetleri) yüzünden kadro dışı bırakılan¹, revizyon mağdurları olan, anlaştığı transfer ücretinde sonradan indirim yapmadığı için kadro dışı bırakılan, vb. futbolcu örneklerine sıkça rastlamak mümkündür².

 Sezon ortasında gerçek nedenleri gizlenip, basit (yönetsel!) gerekçelerle “ben böyle bir sonu hak etmedim” diye diye, artık futbol oynayamaz hale getirilmeleri, etik değer ölçüleriyle uyuşmayan bir uygulama örneğidir. 

Bu tür olaylar yeni bir örnek olarak, Atiker Konyaspor yönetimi; takım kaptanı, Ali Çamdalı'nın sözleşmesi "İyi transferler yapıldı ve ama bu iş sadece isimlerle olmuyor. Takım olmamız gerekiyor. Herkesin koşup mücadele etmesi lazım" sözlerini gerekçe gösterilerek tek taraflı feshedildi. 

Gerekçe, yönetim ve takım arkadaşlarını hedef göstermek!  

Yani, futbolculuk kariyerinde belirli bir oyun standart ve kalitesi olan, çoğu zaman parasını al(a)madan sakat sakat oynamak zorunda kalan, yıllarca efendi kişiliğini göklere çıkardığımız, “adamlığı herkes tarafından bilinen”, Ali Çamdalı; oynanan futbolun mücadele gücünü eleştirmek suretiyle, yönetimin otoritesini zaafa uğratmış ve takım arkadaşlarını hedef göstermiştir. Suç işlemiştir.  

Sanık: Ali Çamdalı, ayağa kalk! Elbette ki futbolun doğal süreci içerisinde anlaşmazlıklar, ayrılmalar olacaktır. Hatta Ali Çamdalı’nın, takım arkadaşları için farklı duygu ve düşünceleri yer, zaman ve söylem açısından hatalı veya yetersiz kabul edilebilir. Ancak, maç sonu konuşmaları geneli değil, özeli ele veriyor; bireyler dış koşulları değil, içinde yaşadıklarını anlatıyor... Bu bir anlamda jargonu belirliyor. Üstelik “futbolda başarı yıldız futbolcu transfer etmekle değil, çalışmak, mücadele etmek ve performansı sahaya yansıtmakla elde edilir” sözü bir suçlama değil, futbolun tartışmasız kabul edilen realitelerinden biridir.  

Kulübün ekonomik gücü varsa, futbolcuların teknik direktörle sorunu (medyada bununla ilgili hiçbir haber olmadı) yoksa bireysel oyuncu kalitesi yüksek bir takım küme düşmemeye oynuyorsa, taraftar takımı destekliyorsa, geriye kalana ilk söylenecek “takımın mücadele gücüdür.”    

Atiker Konyaspor’u yönetenler olaylara birde futbolcu gözüyle bakmak zorundadır. Eğer bir takım kaptanı takımın kötü gidişiyle ilgili bir tespitte bulunuyorsa; ona, düşüncelerine, kariyerine, takıma harcadığı emeğe saygı duymak gerekir. Futbolcunun sözleşmesini feshettikten sonra basın açıklamasının sonuna usulen yazılan “emeklerinden dolayı teşekkür ederiz” politik bir söylemdir. Saygıya hafif kalır.  

Sadece futbolda değil, her alanda yönetim önce “insan bilgisi”ne dayanır. Yönetimsel kararlar hamasetle değil bilgiyle sağlanır. Tersine kararlar zorlamadır. Bu özelliklerin dikkate alınması, özümsenmesi ve yaşantıya yön vermesi hem kulübün hem de futbolcu ve taraftarların hayatlarına yeni anlamlar ve değerler katacaktır. 

Bu bağlamda, düşünmeden kontrolsüz heyecan dalgalanmalarıyla alınan kararlar kötü örnek olmaktan, takım içinde ikilik yaratmak ve dedikodu üretmekten başka bir işe yaramaz.  

Bu nedenle; 

- Küme düşme kaygı ve stres baskısının yoğun yaşandığı durumlarda, futbolcuların yaşadığı olumsuzlukları iyi anlamak gerekiyor. 

- Empati yapabilmek gerekiyor.  

- Sakin ve soğukkanlı kalabilmek gerekiyor. 

- Kriz yönetimini bilmek gerekiyor.  

- Art niyetli futbolcunun konuşmayan, sinsi olduğunu bilmek gerekiyor. 

- Hoşgörülü ve affedici olmak gerekiyor. 

- Detaylara boğulurlarsa, yönetim becerilerinin kaybolacağını bilmek gerekiyor. 

-Karşılaşılan her problemin yöneticileri olgunlaştırma özelliği olduğunu unutmamak gerekiyor. 

- Alınan kararın (verilen cezanın) futbol adına doğru örnek olması, eğitici, caydırıcı ve örnek teşkil etmesi gerekiyor.  

- Yöneticilerin, takımın küme düşmemeye oynadığı bir dönemde keşke ve pişmanlıklara neden olmayacak, riskli kararları almamaları gerekiyor.  

- Yöneticilerin; futbolda başarının itaat etmekle değil, çalışmak, mücadele etmek ve performansı sahaya yansıtmakla elde edildiğini bilmesi gerekiyor!   

Kaynaklar:  

1. Kozanoğlu, C. (1996). Türkiye’de Futbol, Bu Maçı Alıcaz!, İletişim Yayınları, İstanbul. 

2. Dilek, H. (2002). İşte Böyle Bir Şey, İletişim Yayınları, İstanbul.{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş