Ömer Gürsoy- 29 Kasım 2016 Londra geçtiğimiz hafta 3 gün boyunca dünyanın en iyi 8 tenisçinin nefis maçları adeta tenise doydu.

ATP Dünya Turu Finalleri’nde dünya klasmanının bir numaralı ismi Andy Murray, son 4 yılın şampiyonu Novak Djokoviç’i 2-0 yenerek şampiyonada ilk kez şampiyon olarak vatandaşlarının yüzünü güldürdü.

Mayıs ayında ki Roma Açık’tan itibaren, Wimblledon ve Rio Olimpiyatları’yla beraber ATP Dünya Turu Finallerinde dokuncu şampiyonluğuna uzanan Murray, üst üste 24. Galibiyetini elde ederek kariyerinin en iyi serisini yakalamış oldu.

Böylece 2016 yılını dünya klasmanının bir numarası olarak da kapatmayı başardı İskoç asıllı Britanyalı tenisçi..

Tabii bugünlere hiç de kolay gelmedi Murray.. 2012 yılında ilk Grand Slam turnuvasını kazandığında yazdıklarım aklıma geldi:.

'Suyu arayan adam'ın öyküsü Hint felsefesinde önemli bir yer tutar:

"Bir adam vardı. Suyu arıyordu. Toprağı üç kulaç, beş kulaç kazdı. Suyu bulamadı. On kulaç, on beş kulaç kazdı, gene suyu bulamadı. Sonra yerin derinliklerinde kara kaya tabakalarına rastladı. Yeise düştü, gücü sona erdi ve suyu bulmaktan ümidini kesti. Fakat bir ses ona, 'Daha derinlere in, daha derinlere!' dedi. Daha derinlere indi ve suyu buldu."

Bana göre işte yıllar önce Hintli düşünürün yılmayan, vazgeçmeyen, sabırla çalışanlar için anlattığı "Suyu arayan adam" öyküsünün bugünkü kahramanı Andy Murray.

Başarılı bir tenisçiydi, dünya sıralamasında 4.lüğe kadar yükseliyordu. Çeyrek finaller oynuyor, yarı finaller oynuyor, finallere kalıyordu. Ama bir türlü Grand Slam kazanamıyordu.

1987 Dunblane doğumlu Murray'e İskoç halkı şöyle sesleniyordu: "Andy, sen bir İskoçsun, sende İskoç kanı var, biraz daha cesaretli olmalısın!"

Onlar Andy'den tarihlerinde özgür İskoçya'yı yaratan ve filmlere konu olan bir Cesur Yürek (Brave Heart) William Wallece olmasını bekliyorlardı.

Andy her maçına bu baskı altında çıkıyordu. Zaman zaman yılgınlığa düşmüyor da değildi. Gel gör ki, aynı zamanda bir tenis eğitmeni olan annesi, sevgilisi ve tüm İskoç halkı "daha derinlere in, daha derinlere" demekten vazgeçmediler. Daha önce birçok kez en derine inerek hedefine ulaşan efsane bir eski tenisçi Ivan Lendl'ın rehberliğine sığındı. Bir şövalye mücadelesini andıran, unutulmaz Wimbledon final maçında kaybettiğinde bile Roger Federer rakibinin suyu bulmaya yaklaştığını söylüyordu. Nitekim önce Londra Olimpiyatları'nda altın madalya, ardından Novak Djokoviç ile nefis bir mücadelenin sonunda daha derinlere indi ve suyu buldu: Amerika Açık Şampiyonluğu...

Murray sahada bu mücadeleyi verirken ekranlar da bir başka ünlü İskoç Sean Connery'yi gösteriyordu. Sir Alex Ferguson da tribünlerdeydi. İşte İskoç dayanışması bu olsa gerek.”

Bu satırları Çağla Büyükakçay ve İpek Soylu’nun yetiştiği ve yeni yönetimi ile vizyonel çalışmalar içerisinde Adana Tenis ve Dağcılık Kulübü’nden yazıyorum..

Acaba diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum; daha başarı merdivenlerinin basamağında bulunan bu 2 Adanalı genç kıza biz ülke olarak ne diyebiliriz.. Türk kanı filan desek yıllardır Türk tenisini imtiyazları altına alan beyaz Türkler hemen hortlar.. aklıma “Adanalıyık Allah’ın adamıyık” sözü dışında bir şey gelmiyor doğrusu..

Peki Çağla ve İpek’in zorlu sürecinde Murray’e destek veren Sean Connery’i gibi aktörlerimiz veya Sir Alex Ferguson gibi Fatih Terim’lerimiz olabilir mi?

Murray, bu yolda yürürken kesinlikle yalnız değildi.. Tüm ülke O’nun yanında,önünde, arkasında her yerde vardı.. tıpkı Liverpoll taraftarının “asla yalnız yürümeyeceksin” dediği gibi her zaman destek oldular.. Ona en iyi antrenman şartlarını çocukluğundan itibaren sağladılar.. inişler, çıkışlar yaşadığı zamanlarda da umutlarını korudular ve bunu her zaman Murray’e hissettirdiler..

Yeri gelmişken şu yanlış bilinen tenis mottosuna: tenis asla bireysel bir spor değildir..

Neden mi, başka bir yazıya..

Bugün için sadece şu kadarını söyleyeyim; ülkelerin genel karakterlerinin sporculara yansıdığı başka bir branş biliyor musunuz?{jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş