Ahmet Talimciler- 16 Şubat 2016  Ziraat Türkiye Kupası müsabakasındaki ‘talimata aykırı hareket’ yüzünden Amedspor, Profesyonel Futbol Disiplin Kuruluna(PFDK) sevk edildi.

Fenerbahçeli futbolcularla birlikte ‘Çocuklar Ölmesin, Maça Gelsin’ yazılı pankart önünde birlikte poz vermişler ve maçın ilk otuz saniyesinde seyircisiz oynama cezasıyla takım arkadaşları Deniz Naki’ye verilen 12 maçlık cezayı protesto etmişlerdi. Futbol sahası duyguların üretildiği ve dolaşıma sokulduğu yer olarak da toplumsal hayatımızda önemli bir alanı işgal etmektedir. Zaman zaman siyasal protestoların kendisine yer bulduğu bir alan olma özelliği nedeniyle de ilgi çekebilmekte ve buradan hayatlarımıza mesajlar aktarılabilmektedir. Böylesine kitlesel bir alanın her kesimin ilgisini çekmesi şaşırtıcı olmadığı için orada sık sık hem politik mesajlara hem de politikacılara rast geliriz. Politikacılar seçim dönemlerinde bu verimli alan üzerinden kendi partilerine oy devşirmeye çalıştıkları gibi ideolojik angajmanı olan grup/gruplar da buradan nemalanmaya çalışırlar. Futbol hiç kimsenin malı olmadığı gibi herkesin kendisinde bir şeyler bulduğu ve bu yüzden de orada yer almak istediği bir tutkunun adıdır. Protestonun da tıpkı diğer kendini var edebilme faaliyetlerinin tamamı gibi bu alanda yeri ve işlevi bulunmaktadır. Futbolu yönetenlerin görevi protestoları işine gelip gelmediğine göre ayırmak ve bu doğrultuda cezai işlem takibatı yapmak değildir. Kurallar ortak aklı temsil etmektedir ve toplumsal hayatın devamlılığı açısından büyük önem taşırlar. Herkese eşit mesafede bir sistemin içinde yaşandığı izleniminin verilebildiği ve insanların adalete güvendikleri sürece protesto kültürü de daha farklı bir aşama kaydedecektir. Geçtiğimiz hafta Liverpool taraftarları kulüplerinin bilet fiyatlarını 77 Sterline çıkartma kararı üzerine, maçın 77.dakikasında tribünleri boşalttılar. Bu tepki sonrası kulüp yönetimi taraftarlarından özür dileyen bir açıklama yapmak suretiyle kararlarını geri çektiklerini belirttiler.

            Hayatımızı hep başkalarının ne diyeceği ve nasıl davranacağı üzerinden yaşadığımız için demokratik hayatın en önemli göstergelerinden bir tanesi olan protesto meselesini de pek haz etmeyiz. Kendi doğrularımızdan ziyade başkalarının doğrularıyla güven içerisinde yaşamayı ve bu şekilde var olmayı maharet sanırız. Bu yüzden de bu topraklarda fikirler çatışmaz, teklik/bir örneklik çok ama çok sevilir. Farklılıkları sevmeyiz hatta çoğu zaman farklı tiplerden/kişilerden/davranışlardan/giyiniş biçimlerinden vb. gibi nefret ederiz. Protesto bile bizim için ya da bizim istediğimiz gibiyse anlamlıdır aksi halde kim olursa olsun bizden değildir hatta bazen bunlar vatan haini bile olabilirler. Futbol sahalarında slogan atan grupların iktidardan yana olmaları ya da olmamaları kendilerine verilecek/verilmeyecek cezalar için yeterlidir. ‘Zafer’ işareti yapan kadın futbolcular ceza alırken ‘Rabia’ işareti yapan futbolcular için cezai işlem yapılmaz. ‘Thank You Madiba’ yazılı t-shirtler giydikleri için Galatasaraylı Drogba ve Eboue PFDK’ya sevkedilmişlerdi. Türkiye futbol federasyonu bütün takımlara eşit mesafede durmakta olduğunu ve bütün takımların federasyonu olduğunu göstermelidir. Futbolun, siyasal alanın bir göstereni haline dönüşmesinin önünü alabilmesinin yolu eşitlikten geçmektedir. Protestolar, barışçıl oldukları ve hiç kimseye fiziksel bir zarar vermedikleri sürece demokratik kültürün taşıyıcılarıdır. Farklı görüşlerin varlığını göstermesi ve onların yaşam alanlarına sahip çıkabilmeleri adına son derece önem arz ederler. Acaba ‘Çocuklar Ölmesin Maça Gelsin’ pankartı İstanbul’da açılsaydı sonuç ne olurdu? Hepsinin ötesinde bu pankartın arkasında iki takım futbolcularının birlikte durmaları son derece önem taşımaktadır. Çocukların özgürce maça gidebildiği, hayatın kan ve gözyaşından ibaret olmadığı günlerin yaşandığı ve hepsinden önemlisi ölümlerin son bulduğu bir ülke olabilmek umuduyla. {jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş