Müslüm Gülhan- 6 Mart 2020 BJK’nin 20 Ekim 2019 tarihli  Olağan Genel Kurul sonucunda, Ahmet Nur Çebi başkanlığında 13 yönetim kurulu üyesi kulübü yönetmek için genel kuruldan yetki almıştı.

Tabii, Beşiktaş 2908 sayılı Dernekler Kanunu’na göre dernek statüsünde yönetildiği için, yapılan seçim de derneğin yönetimini seçmek için yapılmıştı.

Seçimin içeriğin ve uygulamaların tartışılması ayrı…

Benim tartışmak istediğim BJK AŞ’nin şu andaki yapısı!

“3813 sayılı Türkiye Futbol Federasyonu Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 27. maddesi ile Profesyonel Futbol Talimatının 52. maddesi hükümlerine göre spor kulüpleri, profesyonel takımlarını Türk Ticaret Kanunu’na göre kuracakları veya kurulmuş anonim şirketlere devredebilir; bu şirketler aracılığıyla ticari faaliyetlerde bulunabilir, profesyonel futbol faaliyetlerini sürdürebilir konuma gelmişlerdir.” (Tuğrul Akşar)

Yani derneğin bir AŞ kurma yetkisi var ve bu şirkette derneğe ait bir kuruluş olmaktadır.

“…Futbol A.Ş.’lerin hisse senetlerinin rehni karşılığında ya da bu şirketlerin yıl sonunda dağıtacakları temettü ödemeleri karşılığında kendilerine finansman olanağı yaratabilmekteler…” (Tuğrul Akşar)

Bu tip dernek statüsündeki spor kulüplerinin, kurdukları şirketlerin yönetim kurulunu da öncelikle aynı başkan görev yapar ve yönetim kurulu üyeleri de sayısal yeterlilik oranında görev alırlar.

Çünkü, AŞ olarak kurumun en büyük işlevi, futbolu profesyonel olarak yönetmektir. AŞ yönetim kurulu başkanı futbol ile ilgili her konuda imza yetkisine sahiptir, dernek başkanı sahip değildir (!).

Kulübün genel kurlunda seçilen başkan, haliyle AŞ’nin de başkanı olmak zorundadır. Atılacak imzaların sorumluluğu ve transferler dahil verilecek tüm kararların sorumluluğu mali portföy olarak kulübün yüzde seksenin üzerine tekâmül ettiğinden boyutu çok geniştir. Ben bu imzalardan korkuyorum ya da ben AŞ’de görev almak istemiyorum demek olanaksızdır.

İşte BJK’nin geldiği nokta burasıdır.

Şimdi Sayın Çebi AŞ’nin başkanı olmadı.

Olmadığı gibi, Fikret Orman döneminde AŞ’de bağımsız üyeyken, tüm hissedarlara karşı sorumluluğu olan ve Orman’ın ibra edilmemesiyle birlikte tartışmalı konuma gelen, Çebi’nin alacağına mahsuben, AŞ’den derneğe para aktardığı dönemde AŞ yönetici olan Cenk Sümer’i başkan yapmak için uğraşan Çebi’ye karşılık, az sayıdaki değerli muhalefet buna engel oldu.

Tabii iş orada kalmadı…

Torunoğulları başkan seçildi ama, Dernek Yönetim Kurulu üyesi olmayan Cenk Sümer AŞ’de Murahhas üye olarak ki maaşı merak konusu, yönetimde bulunmakta ve sanırım BJK AŞ’nin şirket temsil ve idare yetkisinin ciddi bir kısmını üzerine alarak ‘eş başkan’ konumunda görev yapmaktadır.

TFF’de haliyle kendi sayfasında Sayın Torunoğulları’nı BJK’nin başkanı olarak deklere etti ki haklı. Tüm imza yetkisi Sayın Torunğulları’nın kendisindedir. 2. Başkan

Dalgakıran ile Genel Sekreter Urgancılar’da bu sorumluluğu almak istemediklerinden yönetime girmediler. Ne gibi bir sıkıntı varsa!

Hani korkuyorsanız seçime niye girdiniz?

AŞ’de Ticari Hukuka uymayan bir durum var. 9 Yönetim Kurulu üyesi içinde dernek yönetiminden sadece 3 üye AŞ yönetime girmiş durumda. Yani çoğunluk hissesine sahibi dernek (%51) AŞ yönetiminde azınlık durumundalar. Azınlık hisselerinin temsilcileri de (%49) AŞ’de sayısal çoğunluğa sahip olmalarından dolayı, derneğe ait-yani kamuya ait çoğunluk hisselerini yönetmektedir. SPK bu durumu araştırmalıdır.

Yani Sayın Çebi, sadece dernek başkanı olmak için niye bu kadar çaba sarf etti anlamak mümkün değil. Söyleseydi Sayın Adalı’ya ve Sayın Tekinoktay’a, onlar çekilip onu dernek başkanı seçilmesi için canı gönülden desteklerdi.

İşin komik tarafı, seçimden sonraki ilk Divan Kurulunda Sayın Çebi, “amatör şubelere sadece duş verebilirim” diyerek, aslında sadece amatörler branşları içinde barındıran derneğin başkanı olduğu için, kendi işlevsizliğini kendi ilan etmiş oldu. Ciddi ironi!

Sorun AŞ’dir, çözülmesi gereken ‘kangren’ oradadır. Eğer bunun için çözüm öneriniz ve cesaretiniz yok ise seçime girmeseydiniz.BJK’yi yönetmek için paraya pula ihtiyaç yoktur. Sadece, Beşiktaş’ı yönetecek saha içi ve saha dışında vizyon ve cesarete sahip lidere ihtiyaç vardır