Ahmet Talimciler- 25 Ocak 2016  Geçen hafta futbol federasyonu başkanı Yıldırım Demirören katıldığı Yüzde Yüz futbol programında UEFA’nın yaptırımlarının çok sıkı olduğunu ve kulüplerimizin böyle davrandıkları takdirde Avrupa’ya gidemeyeceklerini söyledi.

En yetkili ağızdan yapılan açıklamalara göre kulüplerimizin 3,5 milyar liralık bir borç yükü bulunuyor ve alt yapıya dönmeyi seçmezlerse bu borçlar kapanamaz.

Açıklamaların sıcaklığı ortadan kalkmadan Galatasaray kulübü başkanı Dursun Özbek, düzenlediği basın toplantısında Galatasaray’ın Finansal Fair Play kurallarına uymadığı için 1+1 yıl men cezası tehlikesi ile karşı karşıya olduğunu belirtti.

Hemen ardından ise benzer bir tehlikenin Trabzonspor kulübünü de beklediğini ve UEFA’dan 2+1 yıllık bir men cezası gelebileceği haberleri gazetelere yansıdı. Durum son derece ciddi buna karşın verdiğimiz tepkiler hala aynı derecede kuyruğu dik tutmaya çalışmaktan ibaret.

Kuralları kendimize uydurma anlayışına sahip bir kültür geleneği içerisinde yaşayıp gidiyoruz ve yaşadığımız dünyada kendimizi her şeyden bağımsız bir konuma yerleştirmeye bayılıyoruz. Bir taraftan son iki yüz yıldır hedeflediğimiz bir Avrupa idealimiz var öte yandan ise bu hedefe ulaşmak için gereken düzenlemeleri yapmak yerine o düzenlemeleri kendimize uydurmayı tercih ediyoruz. Sistemlerin geçerli olduğu ve kuralların net bir biçimde belirlendiği bir dünya üzerinde her geçen gün biraz daha fazla işimizin zorlaştığını ve giderek oyunun dışına doğru itilmekte olduğumuzu göremiyoruz. İster ekonomik ister politik isterse de sportif alanda olsun durum aleyhimize işliyor ve oyunun asli aktörlerinden birisi olma fırsatı elimizden kayıp gidiyor.

 Galatasaray kulübü uzun bir zamandır kendisini ülke içerisinde popüler kılan ve ezeli rakiplerinin önüne geçmesine, onlarla arasına mesafe koymasına yol açan Avrupa’da başarılı olma ideallerinden uzaklaştı. Ülke içine dönüp, yıldız savaşları üzerinden kendisinin rakiplerinden daha ileride olduğunu gösterebilmek için de son beş yıl içerisinde akıl almaz bir futbolcu ve teknik direktör enflasyonu yaşadı.

Ne gariptir ki bir taraftan Avrupa kupalarından men cezasını bir yıla indirilmeye çalışılırken öte taraftan Futbolun Para Liginde ülkemizi temsil eden tek kulüp olmayı da sürdürüyordu.

Avrupa’ya gidememek pek çok kulübümüz açısından maddi açıdan önemli kayıplara yol açabilir. Ancak söz konusu kulüp Galatasaray ise bu durum maddi açıdan yaşanacak kayıplardan çok daha fazlasını içerecektir. Avrupa’ya açılan eğitim kurumuna dayanan ve bu kültür ile yoğrulan kulübün, prestij kaybının yanı sıra taraftarlarının en çok kullandığı ‘Avrupa’nın kralı olduk…’ tezahüratlarının da kadükleşmesi sıkıntı verici olacaktır.

Ülke içinde yaşanacak şampiyonluklar heyecan vericidir ancak, bütün taraftarların gayet iyi bildiği gibi bu geçici bir heyecan dalgası yaratır. Buna karşın Galatasaray taraftarı hala daha UEFA kupası ile UEFA Süper Kupası şampiyonluğunun ekmeğini yemeği sürdürüyor. İçe dönmek ve sadece burada mücadele ediyor olmak, kadro derinliği anlamında sınırlamaların yaşanmasına yol açacaktır. Bir zamanlar ‘Çilek’ transfer edenlerin o isimleri kadrolarında tutabilmeleri ve bundan sonra yenilerini getirebilmeleri giderek daha zor olacaktır. Bir zamanlar ezeli rakiplerinin maddi sıkıntıları ile dalga geçenleri ilahi adalet söylemleri karşılayacak ve sosyal medya üzerinden Galatasaray kulübü/taraftarları ile en hafifinden maytap geçilecektir.

Müflis tüccar mantığı ile harcama yapmayı sürdüren, hesapsız ve denetimsiz yönetimlerin baş tacı edildiği bir futbol kültüründe hala dip yapmış değiliz. Dibe vurmadan düzelecek gibi de durmuyoruz, kulüp yönetimlerinin basiretsiz yönetimlerine ekonomik kolaylıklar getirmeyi sürdürüyoruz. Şeffaflıktan uzak, kendi kuralları ile yönetme arzusu içinde her şeyi yapabileceklerini zanneden kulüp yönetimleri sadece kendi takımlarının önünü kesmiyorlar. Aynı zamanda içe doğru dönmek suretiyle çocuklarımızın, gençlerimizin zihinsel ufuklarını da köreltiyorlar. {jcomments on}

Tweet

Tweetle                      Paylaş                        Paylaş